JESUS CHRIST IS LORD! ANDACHTEN FÜR JEDEN TAG: DEUTSCH-UNGARISCH-RUMÄNISCH-16:04:2025
CHRISTLICHE ANDACHTEN FÜR JEDEN TAG: DEUTSCH-UNGARISCH-RUMÄNISCH
<<Sie verharrten aber in der Lehre der Apostel und in der Gemeinschaft, im Brechen des Brotes und in den Gebeten>>. Apostelgeschichte 2,42
<<Bekehrung ist der Beginn einer Reise>>.
Für die frühen Christen des Neuen Testaments war die Bekehrung nicht der Zielbahnhof, sondern der Anfang einer Reise. Und genau an dieser Stelle denkt die Bibel nachdrücklich anders als wir. Heute bezieht sich alles auf einen einzelnen Glaubensakt, der am Anfang steht. In einem bestimmten Augenblick »trifft man eine Entscheidung für CHRISTUS«, und von da an läuft alles automatisch. Das kommt vor allem daher, weil unsere Evangeliumspredigt den Nachdruck auf andere Dinge legt, als es die Bibel tut. Wir, aus dem evangelikalen Lager, haben uns fast allesamt dieser verstümmelten Darstellung des Christentums schuldig gemacht. In unserer Hast, Bekehrungen zu erreichen, erlauben wir unseren Hörern, die Ansicht zu entwickeln, sie könnten sich ihrer gesamten Verantwortung ein für alle Mal durch einen Glaubensschritt entledigen. Damit meint man reichlich nebulös die Gnade zu verherrlichen und GOTT zu ehren, obwohl man in Wirklichkeit CHRISTUS JESUS zum Begründer eines grotesken, völlig unbrauchbaren Systems macht, das in der Heiligen Schrift keinerlei Rückhalt findet. In der Apostelgeschichte war für jeden Gläubigen der Glaube ein Anfang, nicht das Ende – er war eine Reise und kein Bett, in dem man liegt und den Tag des Triumphs unseres HERRN abwartet. Gläubigsein war kein einmaliger Akt, es war mehr – es war eine Haltung des Herzens und des Verstands, die den Gläubigen inspirierte und befähigte, das Kreuz auf sich zu nehmen und dem LAMM zu folgen – einerlei, wohin es ging. »Sie verharrten aber«, sagt Lukas, und ist es nicht klar, dass sie nur durch Verharren ihren Glauben festigen konnten?
SOLI-DEO-GLORIA!!!
NAPONKÉNTI KERESZTÉNY ÁHÍTATOK:NÉMETÜL-MAGYARUL-ROMÁNUL
<<És foglalatosok valának az apostolok tudományában és a közösségben, a kenyérnek megtörésében és a könyörgésekben>>. ApCsel 2:42
<<A megtérés egy út kezdete>>.
Az Újszövetség első Keresztényei számára a megtérés nem a cél, hanem egy utazás kezdete volt. És éppen ezen a ponton a Biblia hangsúlyozottan másképp gondolkodik, mint mi. Ma minden a hit egyetlen cselekedetére utal a kezdet kezdetén. Egy bizonyos pillanatban <<döntést hozunk az ÚR JÉZUS KRISZTUS mellett>>, és onnantól kezdve minden automatikusan történik. Ez főként azért van így, mert a mi Evangélizációs Igehirdetésünk más dolgokat hangsúlyoz, mint a Biblia. Mi, az Evangélikus táborból szinte mindannyian bűnösök vagyunk a Kereszténységnek ebben a torzított bemutatásában. A megtérések elérésére irányuló sietségünkben hagyjuk, hogy hallgatóinkban kialakuljon az a nézet, hogy egy hitbeli lépéssel egyszer s mindenkorra megszabadulhatnak minden felelősségüktől. Ez egy meglehetősen ködös módja a kegyelem dicsőítésének és ISTEN tiszteletének, holott valójában Krisztust egy groteszk, teljesen haszontalan rendszer alapítójává teszi, amelynek semmilyen támasza nincs a Szentírásban. Az Apostolok Cselekedeteiben minden hívő számára a hit kezdet volt, nem pedig vég - egy utazás, nem pedig egy ágy, amelyben fekve várhatjuk URUNK diadalának napját. Hívőnek lenni nem egyszeri cselekedet volt, hanem több - a szív és az elme olyan hozzáállása volt, amely arra ösztönözte és képessé tette a hívőt, hogy felvegye a keresztet és kövesse a Bárányt - bárhová is ment. <<Ők pedig kitartottak>> - mondja Lukács, és nem világos-e, hogy csak a kitartás által erősödhetett meg a hitük?
SOLI-DEO-GLORIA!!!
JESUS CHRIST IS LORD! DEVOȚIUNI ZILNICE: GERMANĂ-MAGHIARĂ-ROMÂNĂ
<<Ei stăruiau în învăţătura apostolilor, în legătura frăţească, în frângerea pâinii şi în rugăciuni>>. Fapte 2:42
<<Convertirea este începutul unei călătorii>>.
Pentru primii Creștini ai Noului Testament, convertirea nu era destinația, ci începutul unei călătorii. Și tocmai în acest punct Biblia gândește în mod emfatic diferit față de noi. Astăzi, totul se referă la un singur act de Credință la început. La un moment dat, noi <<luăm o decizie pentru DOMNUL ISUS HRISTOS, iar de atunci încolo totul se întâmplă automat. Acest lucru se datorează în principal faptului că Predicarea noastră Evanghelică pune accentul pe lucruri diferite față de Biblie. Noi, cei din tabăra Evanghelică, am fost aproape toți vinovați de această prezentare deformată a Creștinismului. În graba noastră de a obține Convertiri, le permitem ascultătorilor noștri să dezvolte ideea că pot scăpa de toate responsabilitățile lor odată pentru totdeauna făcând un pas de Credință. Acesta este un mod destul de nebulos de a glorifica Harul și de a-l onora pe DUMNEZEU, când, în realitate, Îl transformă pe ISUS HRISTOS în fondatorul unui sistem grotesc, complet inutil, care nu are niciun suport în Scriptură. În cartea Faptele Apostolilor, pentru fiecare Credincios, Credința a fost un început, nu un sfârșit - a fost o călătorie, nu un pat în care să se întindă și să aștepte ziua Triumfului DOMNULUI nostru. A fi Credincios nu a fost un act de o singură dată, a fost mai mult - a fost o atitudine a inimii și a minții care l-a inspirat și i-a permis Credinciosului să ia Crucea și să-L urmeze pe MIEL - indiferent unde mergea. <<Dar ei au perseverat>>, spune Luca, și nu este clar că numai prin perseverență își puteau întări credința?
SOLI-DEO-GLORIA!!!
Kommentare