ANDACHTEN FÜR JEDEN TAG: DEUTSCH-UNGARISCH-RUMÄNISCH-23:05:2025 

ANDACHTEN FÜR JEDEN TAG: DEUTSCH-UNGARISCH-RUMÄNISCH

<<Sie nun gingen aus dem Synedrium hinweg, voll Freude, dass sie gewürdigt worden waren, für den Namen Schmach zu leiden>>;  Apostelgeschichte 5,41

<<Die Apostel gingen fröhlich weg von des Rates Angesicht>>.
Wie ist das möglich, dass die Apostel fröhlich heimgingen? Hatten sie nicht eben eine schwere körperliche Züchtigung hinnehmen müssen? Lastete nicht der Zorn der höchsten Behörde auf ihnen? Hätten sie nicht traurig sein müssen? Nein! Es wirkte sich in ihnen das Wort des HERRN JESUS CHRISTUS aus: <<Selig seid ihr, wenn euch die Menschen hassen. Freuet euch alsdann und hüpfet, denn siehe, euer Lohn ist groß im Himmel>> (Lk. 6, 22 f.). GOTT hat die Seinen zu aller Zeit fröhlich gemacht im Leiden. Joseph war ein glückseliger Mann in Potiphars, des Ägypters Haus (1. Mose 39, 2). Hanna sang einen schallenden Lobgesang, als sie sich von ihrem einzigen Kind trennen musste (1. Sam. 2). Der Kämmerer zog seine Straße fröhlich, als sein Seelsorger von ihm weggenommen wurde. Die Apostel empfanden es als eine hohe Ehre, um CHRISTUS JESUS willen hier Schmach tragen zu dürfen. Wurde sonst ein Mann von der Obrigkeit ausgepeitscht, so konnte er sich nicht ohne tiefe Scham auf der Straße sehen lassen. Alle zeigten mit Fingern auf ihn. Die Apostel aber trugen JESUS Schmach mit Ehren. Und welchen Zeugenmut hatte GOTT ihnen beschert. Der Hohe Rat hatte versucht, die Apostel in Angst zu jagen, aber unter deren Worten gerieten sie selbst in Angst. Sie <<wurden betreten, was doch werden wollte>> (V. 24). Ja, sie fürchteten sich vor dem Volk, dass sie gesteinigt würden (V. 26). Die Gewalthaber zittern. Die wehrlosen Apostel stehen unerschrocken da. Vorübergehend kann Feindschaft den Zeugenmut wohl beeinträchtigen, so dass selbst ein Jeremia vom Predigen absteht. Aber nicht lange, und die verhaltene Glut bricht mit neuer Gewalt hervor (Jer. 20, 7 ff.). Des HEILIGEN GEISTES Kraft bewahrt vor Entmutigung. GOTT schenke seinem Volke auch heute der Apostel hohen, ungebeugten Zeugenmut.

Autor: Alfred Christlieb (* 26.02.1866; † 21.01.1934) deutscher Theologe

JESUS CHRIST IS LORD!!! - SOLI DEO GLORIA!!! 

ÁHÍTATOK MINDEN NAPRA: NÉMETÜL-MAGYARUL-ROMÁNUL

<<Ők annakokáért örömmel menének el a tanács elől, hogy méltókká tétettek arra, hogy az Ő Nevéért gyalázattal illettessenek>>. ApCsel 5:41.

<<Az Apostolok örvendezve távoztak a zsinat jelenlétéből>>.
Hogyan lehetséges, hogy az Apostolok vidáman mentek haza? Nem éppen az imént szenvedtek súlyos testi fenyítést? Nem terhelte őket a legfelsőbb hatalom haragja? Nem kellett volna szomorúnak lenniük? Nem! Az ÚR JÉZUS KRISZTUS Szavai hatottak rájuk: <<Boldogok vagytok, ha az emberek gyűlölnek titeket. Akkor örüljetek és ugráljatok örömötökben, mert íme, nagy a ti jutalmatok a Mennyben>> (Lk 6,22 f.). ISTEN mindig boldoggá tette az övéit a szenvedésben. József boldog ember volt Potifár, az Egyiptomi házában (1Móz 39,2). Hanna harsogó dicsőítő éneket énekelt, amikor meg kellett válnia egyetlen gyermekétől (1Sám 2). Az eunuch vidáman folytatta útját, amikor tanácsosát elvették tőle. Az apostolok nagy megtiszteltetésnek tartották, hogy az ÚR JÉZUSÉRT itt szégyent viselhettek. Ha valakit általában megkorbácsoltak a hatóságok, azt nem lehetett mélységes szégyen nélkül az utcán látni. Mindenki ujjal mutogatott rá. Az Apostolok azonban becsülettel viselték JÉZUS KRISZTUS Szégyenét. És micsoda bizonyságtételi bátorságot adott nekik ISTEN. A Főtanács megpróbálta megijeszteni az Apostolokat, de szavaikra ők maguk is megijedtek. <<Belementek abba, ami történni fog>> (24. v.). Sőt, féltek a néptől, hogy megkövezik őket (26. v.). Az Uralkodók megremegtek. A védtelen Apostolok csüggedten állnak ott. Átmenetileg az ellenségeskedés is ronthatja a tanúságtétel bátorságát, így még Jeremiás is tartózkodik a Prédikálástól. De nem sokáig, és a visszafogott buzgalom újult erővel tör ki (Jer 20,7 ff.). A SZENTLÉLEK ereje megvéd minket a csüggedéstől. ISTEN adja meg Népének ma is az Apostolok magas, meghajlás nélküli bátorságát.

Szerző: Alfred Christlieb (* 1866.02.26.; † 1934.01.21.) német teológus.
JESUS CHRIST IS LORD!!! - SOLI DEO GLORIA!!! 

DEVOȚIUNI ZILNICE: GERMANĂ-MAGHIARĂ-ROMÂNĂ<<Ei au plecat dinaintea soborului şi s-au bucurat că au fost învredniciţi să fie batjocoriţi pentru Numele Lui>>. Fapte 5:41

<<Apostolii au plecat bucuroși din fața sinodului>>.
Cum este posibil ca Apostolii să fi plecat acasă bucuroși? Nu tocmai suferiseră o pedeapsă corporală severă? Nu fuseseră ei împovărați de mânia celei mai înalte autorități? Nu ar fi trebuit să fie triști? Nu! Cuvintele DOMNULUI ISUS HRISTOS au avut un efect asupra lor: <<Fericiți sunteți când oamenii vă vor urî. Atunci bucurați-vă și săriți de bucurie, căci iată, răsplata voastră este mare în ceruri>> (Luca 6:22 și urm.). DUMNEZEU i-a făcut întotdeauna fericiți pe ai Săi în suferință. Iosif era un om fericit în casa egipteanului Potifar (Geneza 39:2). Ana a cântat o răsunătoare cântare de laudă când a trebuit să se despartă de singurul ei Copil (1 Sam. 2). Eunucul și-a continuat drumul vesel atunci când sfătuitorul său a fost luat de lângă el. Apostolii au considerat că este o mare Onoare să li se permită să suporte rușinea aici de Dragul Lui ISUS HRISTOS. Dacă un om era de obicei biciuit de autorități, el nu putea fi văzut pe stradă fără o rușine profundă. Toată lumea arăta cu degetul spre el. Dar Apostolii au purtat rușinea lui ISUS cu Onoare. Și ce curaj de mărturie le dăduse DUMNEZEU. Înaltul consiliu încercase să-i înfricoșeze pe Apostoli, dar la auzul cuvintelor lor, ei înșiși s-au speriat. Ei <<au intrat în ceea ce urma să devină>> (v. 24). Într-adevăr, ei se temeau de Popor că vor fi lapidați (v. 26). Conducătorii tremură. Apostolii lipsiți de apărare stau acolo neînfricați. Temporar, ostilitatea poate foarte bine să afecteze curajul mărturiei, astfel încât chiar și Ieremia se abține de la Predică. Dar nu pentru mult timp, iar fervoarea reținută izbucnește cu o forță reînnoită (Ier. 20:7 și urm.). Puterea DUHULUI SFÂNT ne protejează de descurajare. Fie ca DUMNEZEU să dăruiască Poporului Său curajul înalt și neclintit al Apostolilor și astăzi.

Autor: Alfred Christlieb (* 26.02.1866; † 21.01.1934) Teolog German
JESUS CHRIST IS LORD!!! - SOLI DEO GLORIA!!!

Kommentare

Beliebte Posts aus diesem Blog